حرفه عصّاری در جهان سنتی اسلام از منظر تاریخ اجتماعی

حرفه عصاری/ معصره از مشاغل مهم و پربسامد در مناطق مختلف جهان اسلام بود که روغن‌گیری از دانه‌های روغنی برای مصارف غذایی، صنعتی، سوخت و دارو، از اصلی‌ترین کارکردهای آن به شمار می‌رفت. در این مقاله با بررسی طیف وسیعی از منابع تاریخی، ادبی و اجتماعی، الگوی شغل عصاری در ساختار و بافتار جهان سنتی اسلامی، در بستر تاریخی با رهیافت توصیف غلیظ (توصیف پرجزئیات) بازجسته و استخراج شده است. استخراج الگوی عمومی شغل عصاری با پژوهش ابعاد پدیداری آن از جمله کارکردهای متنوع، ابزارها و ادوات کار، فضای حرفه‌ای (دکان عصاری)، اخلاق حرفه‌ای، نظارت و احتساب عصاران و درآمدهای اصلی و فرعی و پایگاه شغلی و جایگاه اجتماعی آنها صورت گرفته است. عصاران به سبب تنوع وسیع در تولیدات و نیاز  گروههای مختلف جامعه به محصولات‌شان، جزو اصناف پردرآمد بوده‌اند و اعضای این صنف را در جهان اسلام اغلب گروه‌های ثروتمند تشکیل می‌داده‌اند.